Do naszych czasów zachował się Album Marii Szymanowskiej, jej niezwykły „pamiętnik”. Zawarte w nim wpisy stanowią nie tylko cenny dokument epoki, mówią także wiele o jego właścicielce. Utwory muzyczne z dedykacją, wiersze, pamiątkowe listy oraz starannie zebrane autografy oryginalnych kompozycji m.in.J.S.Bacha i G.F.Haendla to jedynie skromny przyczynek do portretu „królowej tonów”, jak zwracał się Adam Mickiewicz w jednym z wierszy do swojej przyszłej teściowej.

Zapomniana poniekąd spuścizna tej artystki obdarzonej za życia największymi zaszczytami, uwielbieniem i miłością, na które z pewnością zasługiwała, podzieliła los wielu kompozycji wczesnego romantyzmu. Fortepianowe utwory, nawet te najbardziej nowatorskie, pozostają w cieniu dokonań Fryderyka Chopina. Ale to właśnie młody Fryderyk słuchał koncertu Marii w czasie jej pobytu w Warszawie w 1827 roku i choć nie zachowała się opinia Chopina o grze pianistki, to wiele jego wczesnych utworów było inspirowanych twórczością Szymanowskiej (np.Nokturn Es-dur op. 9 nr 2 – Nokturnem As-dur Marii Szymanowskiej). 

 

MARIA SZYMANOWSKA/ KAROL KURPIŃSKI/ JOHN FIELD/ LUIGI CHERUBINI/ LUDWIG VAN BEETHOVEN/ MICHAŁ KLEOFAS OGIŃSKI